ATEŞLE SU
Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında sevdalanmış onun deli dalgalarına...
hırçın hırçın kayalara vuruşuna...
yüreğindeki duruluğa demiş ki suya....
GEL SEVDALIM OL,HAYATIMA ANLAM VEREN MUCİZEM OL
su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa al demiş...
YÜREĞİM SANA ARMAĞAN...
sarılmış ateşle su birbirine kopmamacasına...
zamanla su buhar olmaya,ateş kül olmaya başlamış.ya kendisi yok olacakmış ya aşkı...baştan alınlarına yazılmış olan kadari de yüreğinde ki kederi de alıp gitmiş uzak diyarlara su...
ateş kızmış...ateş yakmış...ateş yanmış...
aramış suyu diyarlar boyu,günler boyu geceler boyu...bir gün gelmiş suya varmış yolu...bakmış o duru gözlerine suyun..biraz kırgın biraz hırçın...ve o anlamış...AŞKIN BAZEN GİTMEK OLDUĞUNU...
AMA GİTMENİN YİTİRMEK OLMADIĞINI...
ateş durmuş,susmuş,sönmüş aşkının ateşiyle...özlemiş...susarak özlemiş....susarak sevecekmiş....
işte o zmandan beridir ki ateş sudan su da ateşten kaçarmış...ateşin yüreğinde adece su
suyun yüreğinde sadece ateş alırmış....
ATEŞLE SU
-
- Mesajlar: 3381
- Kayıt: 26 Ara 2006, 22:16
- Konum: Meşhedi313
ATEŞLE SU
mucteba aktarmış
nokta koymuyoruz artık cümle sonlarına
noktayı koyacak olan sensin anlasana
. . .
noktayı koyacak olan sensin anlasana
. . .