On Muharrem

[AleviCaferi]

On Muharrem günüyse, döndü bir kara güne
Nasıl kıydın Ey Yezit, Cennet Ala gülüne
Kara gün ilan oldu, lanet olsun O güne
Vurma’yın ey zalimler, olmayın başa bela
Her yer’e zulüm geldi, her yer oldu kerbela

Yezitler zalimleşmiş, yürekleri dağlıyor
Gök yüzü kızıl olmuş, kanlar yere yağıyor
Yerde insan, arştaysa hep Melekler ağlıyor
Vurma’yın ey zalimler, olmayın başa bela
Her yer’e zulüm geldi, her yer oldu kerbela

Kalmamış Münafıkta hiç acıma duygusu
Çığlık atar Çocuklar, isterler birazcık su
O küçük yüreklerde başlar ölüm korkusu
Vurma’yın ey zalimler, olmayın başa bela
Her yer’e zulüm geldi, her yer oldu kerbela

İnsanın suretinden gelen maymun soyları
İnsanlıktan çok uzak, Şeytâniydi huyları
Açıldı zalimlere, cehennmin yolları
Vurma’yın ey zalimler, olmayın başa bela
Her yer’e zulüm geldi, her yer oldu kerbela

Esirler yola çıktı, çok uzun Şam yolunda
Onların boynu bükük, kılıçın tam ağzında
Pir Hüseyin diyorki, helak vardır sonunda
Vurma’yın ey zalimler, olmayın başa bela
Her yer’e zulüm geldi, her yer oldu kerbela

Huseyin Kara

[ceren]

konu komşu herkes birbirine aşure tatlısı dağıtıp kutluyor
bu nasıl bir iş anlamıyorum bunların ne matemden ne kerbeladan hiçbirşeyden haberi yok